Postmodernistlere göre eğitim, otoriter yapının kendini siyasal, sosyo-kültürel ve ekonomik açıdan yeniden ürettiği, öğrencileri tek tipleştirdiği bir araç haline getirildiğini öne sürmektedir. Bu temelde modernistlere eleştiri yöneltmektedirler. Postmodernistler, soyut ve tek tip öğrenci kategorisi yerine yerel, somut ve çok yönlü öğrenmeyi, tek tip müfredat yerine, çok yönlü müfredatı, bilginin merkezden, otoriter ve hiyerarşik biçimde verilmesinin aksine, öğrenciler tarafından tabandan ve demokratik biçimde inşasını, öğretimde tekli bir anlatım ve ezberci öğrenmenin karşısında çok çeşitli yöntem ve teknikleri kullanmayı temel almaktadır. Postmodernistler öğretisel aşılamalar yerine okul içi öğretim süreçlerinin, dışarıdaki mekanizmalarının(sivil toplum örgütleri, piyasa v. b. )etkisine daha fazla açılması, küresel ilişki ağlarına daha yoğun girilmesi ve bunda ileri teknolojinin daha çok kullanılması, Newton’un mekanik indirmeciliğine karşı yarı kaotik ve çok doğrulu bir kuantum toplum ve bilim sisteminin kabul edilmesini öngörmektedir. Bu öngörü ile evrensel bilme yollarının dışında başka yollarla bilme yollarına baş vurmaktadır. (son zamanlarda ilköğretimde değişen müfredatlar bu sayılan öngörüler temelinde şekillendirilmiş bulunmaktadır. )
Postmodern eğitimciler eğitimde farklılık, zenginlik ve çeşitliliğin müfredat ve öğrenim süreçlerine aktarılabileceğini;eğitimde yanlılık ve çeşitli ayrımcılığın yaşanmayacağını ileri sürmektedirler. Postmodernistler farklı bilme/bilgi biçimlerini, meta-anlatılara, despotik aydınlanmacılığa ve aşırı, mekanik ve determinist düşünceye bir yanıt olarak düşünürler. öğretim süreç ve materyallerini olabildiğince esnetmeye çalışırlar. Son yıllarda çokça sözü edilen eğitimde toplam kalite yönetimi, grup temelli öğrenme, Müfredat laboratuar okulları, vizyoner eğitim, öğrenci merkezli eğitim, akıllı okul gibi kavramlar postmodern eğitimcilerin en fazla kullanmış oldukları kavramlardır. Tüm bunlar postmodernistlere göre eğitimde verimlilik, kalite ve ilerlemeyi yaratmaktadır. Postmodernist yaklaşımda;ulusal eğitim sistemlerinin açıklarını kapatıp onları neoliberal küreselleşme süreçleriyle daha yoğun biçimde bütünleştirme söz konusudur.
Hopam.com'un notu: Okuduğunuz köşe yazısı sitemize 07.01.2017 tarihinde Hasan Azaklı tarafından girilmiştir. Metnin yazım kurallarına ve etik teamüllere uygunluğu, içeriğinin doğruluğu ve tarafsızlığı Hopam.com tarafından garanti edilmemektedir. Bununla birlikte, köşe yazısı metni veya ilgili diğer materyalleri kısmen ya da tamamen kopyalanması, yayımlanması, uyarlanması, çevirisinin yapılması, değiştirilmesi ve başka yayın organlarında paylaşılması söz konusu yazarın iznine tabidir.
Önemli Notlar:
1. Hopam®.com sayfalarında yayınlanan yazılardaki fikirler, yorumlar ve görüşler, Hopa'da yaşayan insanları, Hopa'nın herhangi bir kamuya ait veya özel bölümünü ya da idari yapısını, herhangi bir etnik/politik gurubu, veya diğer ilgili hiçbir özel/tüzel kişiliğini hiçbir şekilde bağlamamaktadır.
2. Sitemiz rengini doğadan aldığından bünyesinde sürekli evrimsel bir değişim ve dönüşüm hali barındırır.
3. Sitede yayımlanan tüm içerik, kısmen ya da tamamen kopyalanarak başka bir yerde kaynak gösterilerek kullanılabilir. Bunun için gerekli ve yeterli koşul, söz konusu içeriği sitemize ekleyen kullanıcının bu doğrultuda izin vermiş olmasıdır.
4. Üyelerimizin, ekledikleri her türlü içerik hakkında sorumlu olduklarını varsaymaktayız. Takip et: @hopam
Tweetle