Of....p`ap`u

05/08/2006 16:07

Of.......dede.

Orjinal Dildeki Metin

OF. . . . P`AP`U

Ar k`oçis ar bere uqonut`u. Bere, ar mitis kelavuxuna do zanaxat`i kodiguras. Yado bere muşi ilik`atu do juri isa gzas kogedgites. İdes ides do dvaç`k`indesşi ar 3`kvar-toliş kinais, Off! yado kodoxedes. Emoras emedeni uçape dolokuneri ar k`oçi keçkindu do:
-Man muşeni domicoxit! Yado k`oçis k`itxu. K`oçik:
-Sin mik dogicoxu! Man mitis vardovucoxi. Ya u3`u. Uça k`oçik:
-Mdğua, Off! Ya natku k`oçi sin varei? Yado k`itxu. K`oçik xolo:
-Man domaç`k`induşi, Of! ya ptkvi. Man sin vargicoxi. Ya u3`uşi uça k`oçik:
-Çkimi coxo Of ren. Man emuşeni mopti. Ya u3`u do entepes kiluxeduşk`ule oğarğalus kogöç`k`es. K`oçik:
-Berek ar zanaxat`i kodigurasten noğaşa viqonop`t`i. Ya u3`uşi, uça k`oçik:
-İya man kelamixuni do çkimi zanaxat`i emus kodovogura. Ya u3`u. K`oçis dido axelu do bere muşi uça k`oçis kiluxunuşk`ule mukti uk`uniktu do oxori muşişa igzalu.
Uça k`oçi do bere ides ides do sarayi steri ar oxoris kamaxtes. Uça k`oçis ar zanaxat`i uçkit`u. Mu unt`asna emuş suretis amalet`u. Unonna k`vinçi iqvet`u, putxut`u. Coğori iqvet`u, lalup`tu. Nca iqvet`u. Kva iqvet`u. Kianas mu ç`eşidi şeepe renna iri xolo iqvet`u. Beresti em zanaxat`i ogurus kogöç`k`u. Bere ar ndğas guit`uşi, ar xçiiiini oxorca konargu. Xçinik:
-Bere çkimi, mu iqven oxorişa mendamiqoni. Ya u3`u. Berek, xes elvak`nu do oxorişa mindiqonu. Oxorişa amaxtesşi xçinik:
-Sin dido k`ai bere re. Usta skani p`at`i k`oçi ren. Skanden 3`oxle muk`o çiraği moxtuna iri xolo doğurinu. Zanaxat`imuşi mitis naaguras varunon. Çirağepek zanaxat`i iguresşi ar maanaten entepe doğurinu. Sin zanaxat`i iguraşi emus mooxo3`onapap. Yado beres konandu. Berekti, zanaxat`i kodiguruşi ustas varoxo3`onapu. Ustak mu u3`una gokteri qu. Uça k`oçisti guri muxtu do bere get`k`oçu. Bere k`vinçi diqu do babamuşişi oxorişa putxineri mendaxtu. Babamuşişi p`odias kogiluxedu do k`oçişa kaguiktu. Babamuşi dido guişaşu mara berek iri şei nart`u steri du3`uşi dido axelu.
Uça k`oçik, çiraği muşik zanaxat`i nadiguru kognuşi, dido dişumu bereşi oput`eşa komextu. Ok`ule beres gvatxozu do iya kelokaçuşk`ule mtuti diquşi bere kva diqu. Emoras k`oçi varyozi diqu. Bereti 3`k`ari diqu. K`oçi puci diquşi bere k`vinçi diqu do putxu. Uça k`oçi sifteri diqu do k`vinçis meç`işu. Bere putxu, putxu. Toma nai3xont`u ar bozo koz`iruşi pukiri diqu do bozos p`odias kogilulu. Em oras uça k`oçi, k`oçi diqu do bozos konanç`u.
-Am pukiri çkimi ren. İya man komomçi! Ya u3`uşi bozok varmeçu. K`oçik zoriten go3`avuğa yaşi bere dik`a diqu. K`oçi kotume diqu do dik`a op`ç`k`oma yaşi bere emedeni mk`apu diqu do kotumes nanank`ap`usteri iya ga`şku. Ok`ule bozo ilik`atu do babamuşişi oxorişa igzalu. Bozo keç`opu. Jureneç ndğa do seris ç`anda kododges.
Manti ek vort`i do tkvan k`ai ga`repe mogimert`it. Gzas coğorepe memargesşi maşkurinu do ga`repe entepes kamevuşkvi. Manti vimt`i do komopti.

Türkçe Metin

OF. . . DEDE

Adamın birinin bir çocuğu vardı. Çocuğu birinin yanına vereyim de sanat öğrensin. Diyerek çocuğunu yanına kattı ve yola koyuldular. Gittiler, gittiler ve yorulduklarında bir su kaynağının kenarında, Off!. . . Diyerek oturdular. O esnada aniden siyahlar giyinmiş bir adam ortaya çıktı ve;
- Beni niçin çağırdınız? Diye adama sordu. Adam;
- Seni kim çağırdı! Ben kimseyi çağırmadım. Dedi. Kara adam;
- Demin, Off!. . Diyen adam sen değil misin? Diye sordu. Adam yine;
-Ben yorulunca, Off. . Dedim. Ben seni çağırmadım. Deyince kara adam;
- Benim adım Of. . tur. Ben onun için geldim. Dedi ve onların yanına oturduktan sonra konuşmaya başladılar. Adam;
- Çocuk bir sanat öğrensin diyerekten onu çarşıya götürüyordum. Deyince, kara adam;
-Onu benim yanıma ver de benim sanatımı öğreteyim. Dedi. Adam çok sevindi ve çocuğu kara adamın yanında bıraktıktan sonra, kendi de geri dönüp evine gitti.
Kara adam ve çocuk gittiler, gittiler, saray gibi bir eve girdiler. Kara adam bir sanat biliyordu. Ne sterse onun şekline girebiliyordu. İsterse kuş olup uçuyordu, köpek olup havlıyordu, ağaç oluyordu, taş oluyordu. Dünyada ne çeşit bir şeyler varsa her birinin şekline girebiliyordu. Çocuğa da o sanatı öğretmeye başladı. Çocuk bir gün gezerken, çoook yaşlı bir kadına rastladı.
Kadın;
- Çocuğum, ne olur beni eve götür. Dedi. Çocuk, koluna girip onu evine götürünce kadın;
- Sen çok iyi bir çocuksun. Senin ustan kötü adamdır. Senden önce kaç tane çırak geldiyse, hepsini de öldürdü. O, sanatını kimsenin öğrenmesini istemiyor. Çıraklar sanatı öğrenince, bir bahaneyle onları öldürdü. Sen onun sanatını öğrendiğini kendisine belli etme! Diye çocuğa tembih etti. Çocuk da sanatı öğrenince, ustasına belli etmedi. Usta ne dediyse tersini yaptı. Kara adam da kızıp onu evden attı. Çocuk kuş oldu ve uçarak babasının evine gitti. Babasının kucağına kondu ve eski haline döndü. Babası çok şaşırdı ama herşeyi olduğu gibi anlatınca, çok sevindi.
Kara adam, çırağının sanatını öğrendiğini duyunca çok kızdı ve çocuğun köyüne gitti. Sonra çocuğu takip edip onu bir yerde kıstırdıktan sonra ayı olunca, çocuk da taş oldu. O zaman adam balyoz oldu. Çocuk da su oldu. Adam inek olunca, çocuk da kuş olup uçtu. Kara adam atmaca olup kuşa yetişti. Çocuk uçtu, uçtu. Saçını tarıyan bir kızı görünce onun kucağına kondu. O zaman kara adam, adama dönüşüp kıza yanaştı.
- Bu çiçek benimdir. Onu bana ver! Deyince, kız vermedi. Adam, zorla almaya çalışırken, çocuk buğday oldu. Adam tavuk olup buğdayları yemeye kalkışınca, çocuk aniden çakal oldu ve tavuğu kaptığı gibi onu yutuverdi. Sonra kızı yanına alıp babasının evine gitti. Kızla evlendi ve kırk gün, kırk gece düğün yaptılar.
Ben de orda idim ve size iyi yemekler getiriyordum. Yolda köpeklerle karşılaşınca korktum ve yemekleri onlara bıraktım. Ben de kaçıp buraya geldim.