Dimç'k'u Do P'inç'k'u

26/01/2007 08:32

Karınca Ve Ateşböceği

Orjinal Dildeki Metin



DİMǒK’U D O P’İNǒK’U



     Olumceras umçane ar p’inç’k’u ar purçumaleşi but’k’as konoxedu do mundiş feneri muşis udoxunu udodginu unçaxupt’u. Mundeşk’ule, k’ap’ulaşen ar onk’usinuş sersi ognuşi uk’uniktu do emus nucoxu:
“Heey!. . Sin mire?”
“Man dimç’k’u vore, p’inç’k’u çkimi. Komemotani mu iqven!”
“Sin ek mu ikip?”
“Man obğe çkimişa vulu. ”
“Uluna idi, man mu goğoda!”
“Mtxolai memo3xont’uşi ar k’uçxe kamemot’ruxu. A3’iti kogemolumcu do m3’k’upis varmalen. ”
“Vargalenşi, namogobun oç’k’omalepe muşeni varmui3’k’ip?”
“İya movi3’k’a do oxorişa boşi vidai! Oç’k’omale varok’ovobğatşi qinobas mu p’ç’k’omat!”
“K’ai zop’on mara man mu momçap?”
“Oxorişa vidatşi, dinanak sin boşi varok’onogoktinaps. ”


     P’inç’k’uk nisimadu do dimç’k’uş nenape tis komuxtuşi, dimç’ku k’ala gzas kogedgites. Dimç’k’upeş oxorişa mextesşi, p’inç’k’uk ek naok’obğun oç’k’omalepe z’iruşi guişaşu. “Ak’o dido oç’k’omale ancax çkin memomskunan yado guris mik’ulu. Dimç’k’upeşi didinanak nau3’u mskva nenape do nameçu nostonei oç’k’omalepeten gzas kogedgitu. Ok’uleti putxinei idu do ar inç’iris konoxeduşk’ule mundiş feneris konudvinu do arçkva varnoskirinu. Feneri varmeskiruşi golas nagoşobğun p’inç’k’upeşi iri xolo komoxtes do emus kogvabğes. Ar umçane p’inç’k’uk:
“Epçi mu ren, mot domicoxit ! Ya u3’u. ”
“Tkvanda dido k’ai ambarepe miğun. Mdğua ar dimç’k’uşi obğes meşapti. Ekonaşi tişa yopşa oç’k’omale meşobğut’u. Em oç’k’omalepe çkin ar 3’anas domibağunan…Eee, mu zop’ont?”


     Umçane p’inç’k’upe ok’oxtes do emedeni k’arari komeçes; “Hade moro, xvala kimolepe vidat do ekoni oç’k’omalepe ak komoviğat!


     Emuşk’uleti oxorca do berepe kanaşkves do kimolepe putxinei dimç’k’upeşi obğeşa komextes. Entepe xut’ulas nameşaxtes do irik xolo fenerepes konudvinesşi, iri sva muç’o mjora nart’astei dotanu. Em oras dimç’k’upes aşkurines do goşaşei ar k’ele kilibğes. P’inç’k’upeti mextes do naok’obğun oç’k’omalepe k’ap’ulas komuik’ides. Dimç’k’upes ancax emuşk’ule tişa nosi muxtes. Emedeni muiseles do p’inç’k’upes nanat’k’va3estei mundiş fenerepe dut’k’va3ines. P’inç’k’upe m3k’upis kodoskidesşi, iri şeyi met’k’oçes do qureli, 3’ireli gale kagama3xont’es.


     Entepek eşopeten şuri oşletines mara em ndğaşik’ule em golas naskidunan kimoli p’inç’k’upeşi çkaris feneri vanadvinen do varatanen. Ginonanna go3’k’edit.

Türkçe Metin



KARINCA VE ATEŞBÖCEĞİ



     Akşamüstü, bilgiç bir ateşböceği bir ballıbaba bitkisinin yaprağına kondu ve aralıksız, kıçındaki feneri yakıp söndürüyordu. Neden sonra arka taraftan bir inleme sesi duyunca, geri dönüp seslendi.
“Heeyy, sen kimsin?”
“Ben karıncayım dostum, ne olur bana ışık tut. ”
“Sen orada ne arıyorsun?”
“Ben yuvama gidiyorum. ”
“Gidiyorsan git! Bana ne. ”
“Beni kertenkele kovalayınca bir bacağım kırıldı. Şimdi de haba karardığı için gidemiyorum. ”
“Madem gidemiyorsun, sırtındaki yiyecekleri neden çıkarmıyorsun?”
“Onları sırtımdan atıp eve boş mu döneyim! Sonra kışın ne yeriz!”
“İyi diyorsun ama karşılığında bana ne vereceksin?”
“Eve gidince, ninem seni boş çevirmez. ”


     Bu fikir ateşböceğinin aklına yatınca, karınca ile yola koyuldu. Karıncaların yuvasına varıp orada yığılı duran yiyecekleri görünce ateşböceği şaşırdı. “Bunca yiyecek ancak bizim için uygun olur. ” Diye içinden geçti. Sonra da yaşlı karıncanın kendisine söylediği güzel sözler ve ikram ettiği yiyeceklerle yola koyuldu. Bir müddet sonra da bir sultanotu yaprağına konduktan sonra kıçında feneri yaktı ve bir daha söndürmedi. Fener sönmeyince etrafa yayılmış olan ateşböceklerinin hepsi birden koşarak geldiler ve onun etrafını sardılar. Saygın bir ateşböceği ona:
“Heyy, ne var. Bizi niye çağırdın!” Diye sordu.
“Sizlere çok güzel haberlerim var. Biraz önce bir karıncanın yuvasına girdim. Orası tıkabasa yiyecekle dolu idi. O yiyecekler bizim çok işimize yarar. Onlar bize bir yıl yeter…Eee, Ne diyorsunuz!”


     İleri gelen ateşböcekleri biraraya gelip: “Hadi öyleyse, biz erkekler gidip onları getirelim. ” Diye karar verdiler.


     Sonra da erkekler bir araya gelip çocuk ve kadınları orada bıraktıktan sonra uçarak karıncaların yuvasına daldılar. Onlar karıncalarla karşılaştıklarında hepsi birden fenerlerini yakınca, her taraf sanki güneş doğmuş gibi aydınlandı. O anda karıncalar birden şaşırıp korktular ve bir tarafta biriktiler. Ateşböcekleri de rahatça gidip yiyecekleri sırtlarına yüklediler. Karıncaların akılları ancak ondan sonra başlarına geldi. Bir anda hepsi birden yerlerinden fırlayıp ateşböceklerinin üstlerine atladılar ve onların fenerlerini patlattılar. Ateşböcekleri ışıksız kalınca, herşeyi bıraktılar ve bağırıp çığlık atarak yuvadan dışarı fırladılar.


     Öylelikle onlar kendi canlarını kurtardılar ama o günden sonra o bölgede yaşayan erkek ateş böcekleri aydınlatma özelliklerini kaybettiler. Onların hiçbiri artık fenerini yakamıyor. İsterseniz bakın!

Not: Bazı bölgelerde yaşayan ateşböceklerinin gerçekten aydınlatma özellikleri yoktur. (Bkz. Meydan Larousse)

En Çok Okunan Hikaye Kültür Sanat Yazıları
 » Fak'fuk'işi Foni...
 » Xasanişi Abdezi...
 » Dimç'k'u Do P'inç'k'u...
 » Met'aksiş Munt'uri Do Bumbula...
 » Xçe Kotumeşi Markvalepe...
 » Hala Ve Motorcu...
 » Dadi Do K`amaroti...
 » Makemes (mahkemede)...
 » Dadi Do Zera...
 » P'ep'ela...

En Çok Yorumlanan Hikaye Kültür Sanat Yazıları