Fak'fuk'işi Foni

05/02/2007 21:30

Orjinal Dildeki Metin



FAK’FUK’İŞİ FONİ



      Musak Xusenis k’itxu: (Musa Hüseyine sordu;)
“Epçi, nunk’u kelagaç’ap’ru do t’oxtoişa mot varulu?” (Hey! Suratın yamuldu da doktora neden gitmiyorsun?)
“Man xvala muç’oşi vida. ” (Ben yalnız nasıl gideyim. )
“Ulan, Xava Dadis mendo3’k’edi do oncğoriten doğui! İya xvala-xvala k’amik’amişa bilem mindulun. ”(Ulan, Havva Halaya bak da utancından öl! O tek başına kaymakama bile gider. )


     Musa do Xuseni, Xava dadi k’amik’amişa aleni varaleniten ar kalamanişa iddias kamaxtes. (Musa ile Hüseyin, Havva Hala yalnız başına kaymakama gidebilirmi, gidemezmi diye bir çarığına iddiaya girdiler. ) Olumceras Musa idu do Dadis konodgitu. (Akşam üstü Musa gidip Halanın önüne dikildi. )
“Dadi çkimi muxtarobaşi o3xunaba mulun. Xacalişi Axmat’ik coxo muşi konoç’arapu. Sin mu ikip? Ya u3’u. “(Halacığım, muxtar seçimleri geliyor. Hacıalilerin Ahmet ismini yazdırdı. Sen ne yapacaksın? )
“Mis noç’arapu? Man mutuşen ambai varmiğun. Emusti noç’aru unoni?” (Kime yazdırdı? Benim birşeyden haberim yok. Onu da yazdırmak mı gerekiyor. )
“Man mu miçkin. Manti İ3xak’işen vogni. ” (Ben ne bileyim. Ben de İshaktan duydum. )
“Edo iya mik noç’araps! Man a3’i mişa vida?” (Peki onu yazıyor. Ben şimdi kime gideyim? )
“Dadi çkimi eşo şeepe ancax k’amik’amis açkinen. Muk varmegoç’arastina ar nosi komekçaps. Mu zop’on! Xvala galeni?” (Halacığım, böyle şeyleri ancak kaymakam bilir. Kendi yazmasa bile sana bir akıl verir. Ne diyorsun! Yalnız gidebilirmisin? )
“Muç’o varmalen. Man am nositen tutaşa bilem mendavulu. “(Nasıl gidemem. Ben bu aklımla aya bile giderim. )


     Xava Dadi, “KAYMAKAM” Nanoç’ars nek’naşa mextuşi ar mçumale unk’ap’u do iya kododginu. (Havva Hala, “KAYMAKAM” yazan kapıya varınca bir bekçi koşup onu durdurdu. )
“Heeyy, nereye bakalım nine!”
“Kim, benmi?”
“Elbette sen. Başka kim varki burda!”
“Man, işum var da emuşeni mopti. K’amik’ami senmisin yoğise?” (Ben, işim var da onun için geldim. Kaymakam senmisin yoksa?)
“Ben mi kaymakam…Güldürme be nine!”
“Oyle ise beni ona getur. ”
“Anlaşıldı, senin işin büyük adamlarla. ”


     Mçumale odas kamaxtu. M3ikaçkvaşiti kagamaxtu do daditi kamiqonu.
(Bekçi odaya girdi. Birazdan da geri dönüp halayı da içeri aldı. ) K’amik’ami stolis mok’adgit’u. Ar xe cebes duluz’it’u, majuranisti kart’alepe okaçut’u. (Kaymakam, masanın arkasında duruyordu. Bir eli cebinde diğerinde ise ka’ğıtlar tutuyordu. )
“Buyur nine, ne istedin?”
“Man muxtar ka’ğidişeni mopti. Ar maaşi olmayinces olmai. Zaten oxoriş saçağisti pi3ari kago3’astu do coğoris k’udelis kogyat’u. “ (Ben muhtar ka’ğıdı için geldim. Bir maaş olmayınca olmuyor. Zaten evin saçağından da bir tahta koptu ve köpeğin kuyruğuna düştü. )
“Anlamadım nine, bir daha anlatırmısın!”
“Oxori çkimi (Evim) dedum. Yani çkimi oxorişi nç’eyi dilixven. Sin nç’eyi nedur biliimisin. “(Yani evimin çatısı yıkılıyor. Sen çatı nedir biliyormusun. ) “Nç’eyis mu u3’umelan! Kudi işte, oxoriş kudi. “ (Çatıya ne diyorlar! Külah işte, evin külahı. ? )
“Ne kudisi?”
“Ne kudisi olacak. Tabi ki evun kudisi. Yani şap’k’asi. K’eremindi nagyotun. ” (Kiremit örtülen. )
“Yani çatıyı mı anlatmak istiyorsun?”
“Hee, ya! Helbetteki çatisi. Saçağis ar pi3aris majurani konoqups. Saçaği kago3’astvaşi mu iqven!” (Saçakta bir tahtayı öteki takip eder. Saçak kopunca ne olur?)
“Ne saçağı?”
“Ne saçaği mi var k’amik’ami beyi oğlum. Saçak gitti, çati da gitti. Ok’ule (sonra) ne oldi! Çati gitti, ev da gitti. ”


     K’amik’amik mçumales mendo3’k’du. (Kaymakam, bekçiye baktı. )
“Bu kadın ne diyor! Cemal efendi?”


     Mçumale konanç’u do kelotku. (Bekçi yaklaşıp fısıldadı. )
“Efendim, galiba evi yıkıldı da yardım istiyor. ”


     K’amik’amik Dadis tolepe goloqonu. (Kaymakam Halayı bir süzdü. )
“Nine, sen buraya yardım istemek için mi geldin?”
“Kimm, benmi! Muxtar kyağidi go3’amaluşeni (Almak için) helbetteki yardum isteirum. Oxoris muten golaviktat. İya kodilixvaşk’ule gyoz’gvana para etmez. ” (Evi ne ile idare edeceğiz. O yıkıldıktan sonra üstüne etsen bile para etmez. )


     Mçumalek k’amik’amis xolo kilupurçolu. (Bekçi kaymakama yine fısıldadı. )
“Efendim, evi işe yaramaz duruma gelmiş. Muhtardan ka’ğıdı da varmış. Artık beş para etmezmiş. )
“Bak nine, bizim böyle işler için bir fonumuz yok. Sana yardım etmemiz çok zor. ”
“Nee! Donunuz yokda donsuz mi gezeisiniz? Sen oynattun mi, ne deisin!”
“Don değil nine, fon dedim fon. Yani bizde böyle işler için para bulunmaz. ”
“Ne yani! Bediava içalişeni? (Bedava çalışılırmı?) Para yoğise, Xava dadi da yok olur. Zaten ar coğori do k’aziş meti mutu varmiğunan. K’ak’ice motaçkimiş çeyiziti oxvenuşi vore. ” (Zaten bir köpek ve kazdan başka birşeyimiz yok. Torunum Haticenin de çeyizini yapmam lazım. ) Parasuzi ne olurki!”


      K’amik’amik mçumales mendo3’k’edu. (Kaymakam bekçiye baktı. ) Bekçik;
“fendim, para olmazsa hava bile alamayız diyor. Galiba Haticenin çeyizleri de enkaz altında kalmış. ” K’amik’amik
:“Bak nine, sana yardım etmeyi çok istiyorum. Belki fak-fuk fonundan birşeyler yapabiliriz. ”
“Nee!. . Sen ne fak’afik’osi yapacakmişsin. Sen delimi ne! Bizde namusişeni k’oçi kagontxipan do giçkit’as. ” (Bizde namus için adamı uzatıverirler de haberin olsun. ) Milletun doni dilune vurmiş. Başka bişe bilmezmi ne!
“Hay allah! Nine sen beni yanlış anladın. Ben sana yardım için yol arıyorum. ”
“Yol araisen, fak’afik’osi ne olii?”
“Nineciğim, fakafiko değil o. Fakfuk fonu, yani paranın ismi o. “
“Haa, oyle desana. Manti (ben de) şaşurdum birden. ”


     K’amik’amik k’oçepes ducoxu do kart’alepes doç’arapuşk’ule dadis k’iti kogyoçapu do k’oçepe mendoçku. Ok’uleti: (Kaymakam adamları çağırıp kağıtları yazdırdıktan sonra Halaya parmak bastırdı ve adamları geri gönderdi. Sonra da:)
“Bak nine, sana bir müddet sonra küçük de olsa bir maaş bağlanacak. Aslında bu işler böyle olmaz ama madem evin yıkıldı ve çok uzaklardan geliyorsun, bizim de bir katkımız olsun. ”
“Allah senden razi olsun oğlum. Ama ben anlamadi. Sen ne yikildi dedun?”
“Ne mi yıkıldı! Senin evin yıkılmadımı?”
“Benum ev mi yikilmiş. Oni sana kim soyledi?”
“Sen demedinmi be kadın?”


     Dadik nisimaduşi yanlişoba koxo3’onu. (Hala düşününce yanlışlığı anladı. )
“Haa. . Oni benmi soyledum. Oyle ise eyi demişim.


      Dadis oz’i3inu varakaçuşi gama3xont’u do mek’aç’k’odu. (Hala gülmeyi tutamayınca dışarı fırladı ve koptu gitti. )

28. 01. 1994

En Çok Okunan Hikaye Kültür Sanat Yazıları
 » Fak'fuk'işi Foni...
 » Xasanişi Abdezi...
 » Dimç'k'u Do P'inç'k'u...
 » Met'aksiş Munt'uri Do Bumbula...
 » Xçe Kotumeşi Markvalepe...
 » Hala Ve Motorcu...
 » Dadi Do K`amaroti...
 » Makemes (mahkemede)...
 » Dadi Do Zera...
 » P'ep'ela...

En Çok Yorumlanan Hikaye Kültür Sanat Yazıları