Şavşat'ın çeşitli yerlerinde ve kendi köyünde imamlık yapan Kadem Temur, bu işte ki başarısını ve şair ruhunu yıllarca herkesten gizli tuttu. Şairliğe görmüş olduğu bir rüyadan esinlenerek başlayan Kadem Temur (Kemteri) 80 yılda 2 bini aşkın şiir yazdı. Şiir yazdığını ailesinden başka kimsenin bilmediğini söyleyen Kemteri 6'sı hayatta 7 çocuk babası olup eşiyle Köprüyaka Köyünde huzurlu ve mutlu bir hayat sürüyor. Hiç okula gitmeden okuyup yazmayı öğrenen şair Kemteri, daha sonra da kendi çabasıyla Arapça'yıda en iyi şekilde öğrendi. Dönemin tanımış olduğu haklardan faydalanarak imamlık yaptı. Yıllardır imamlık yaptıktan sonra emekliliğin tadını şiirleriyle birlikte çıkarmaya çalışan dede ilerlemiş yaşına rağmen şiir yazmaya devam ediyor. İkibini aşkın şiirlerini bir dosya içerisinde toplayarak saklayan şair dede, en büyük hayalinin; şiirlerini bir kitapta toplamak olduğunu belirtirken gözleri doldu. Şair dede ne yazık ki o kitabı göremeyeceğim. Şiirlerimin bir gün bir kitap olduğunu görsem de ölsem gözüm arkada kalmaz dedi. Ama kitap bastıracak kadar param yok. Birileri yardımcı olsa bende bu son arzuma kavuşsam diyen Kadem dede bütün şiir severlere seslendi. Beni artık toprak davet ediyor ama bir eser bırakmak istiyorum. Duygu ve hayatın her alanının dolu dolu olduğu şiirlerimin de benimle birlikte toprak olmasını istemiyorum diyen şair dede hayat sadece iki nefes alıp vermek değil diyerek ince bir mesaj verdi. Şiir yazdığını şu an kadar kimseye söylemediğinin nedenini de; beni şiirlerimden daha iyi kimse anlamaz, benim dertlerime onlardan başkası da derman olamaz, şiirlerim benim sır arkadaşlarımdır şeklinde açıklarken muhabirimize sırrımı ilk alan kişi oldunuz dedi.
11 yaşında şiir yazmaya başlayan Kadem Temur'un eşi Zülfidar Temur (93)'da 15 gün önce Şavşat Artvin Karayolunda ezilmekten son anda kurtulan yaralı kedi yavrusunu evine getirerek bakımını yapıp evinde besliyor.
95 yaşındaki şair dede Kadem Temur muhabirimize bir çok şiirini okurken şu dizelerle uğurladı:
Yine dalgalandı bu gamlı gönül, Gölümde duramam çağlar gibiyim, Her daim akıyor gözümün yaşı, Bir ben gülemedim ağlar gibiyim.
Hopam.com'un notu: Okuduğunuz haber sitemize 22.07.2006 tarihinde Nurbay Usta tarafından girilmiştir. Her ne kadar yayın ilkelerimiz doğrultusunda belli bir süzgeçten geçirmiş olsak da haberin yazım kurallarına ve etik teamüllere uygunluğu, içeriğinin doğruluğu ve tarafsızlığı Hopam.com tarafından garanti edilmemektedir. Bununla birlikte, haber metni veya ilgili diğer materyalleri kısmen ya da tamamen kopyalanması, yayımlanması, uyarlanması, çevirisinin yapılması, değiştirilmesi ve başka yayın organlarında paylaşılması söz konusu muhabirin iznine tabidir.
Önemli Notlar:
1. Hopam®.com sayfalarında yayınlanan yazılardaki fikirler, yorumlar ve görüşler, Hopa'da yaşayan insanları, Hopa'nın herhangi bir kamuya ait veya özel bölümünü ya da idari yapısını, herhangi bir etnik/politik gurubu, veya diğer ilgili hiçbir özel/tüzel kişiliğini hiçbir şekilde bağlamamaktadır.
2. Sitemiz rengini doğadan aldığından bünyesinde sürekli evrimsel bir değişim ve dönüşüm hali barındırır.
3. Sitede yayımlanan tüm içerik, kısmen ya da tamamen kopyalanarak başka bir yerde kaynak gösterilerek kullanılabilir. Bunun için gerekli ve yeterli koşul, söz konusu içeriği sitemize ekleyen kullanıcının bu doğrultuda izin vermiş olmasıdır.
4. Üyelerimizin, ekledikleri her türlü içerik hakkında sorumlu olduklarını varsaymaktayız. Takip et: @hopam
Tweetle