Şair, Yazar, Ressam... Hepsinden Önemlisi Yüreği Sevgi Dolu Güzel İnsan İlhan Karaman...

Hamdi Murat Güven

Yaşam - 25/07/2012

Fazla Söze Gerek Var Mı Bilmem. Bekle Beni Güzel Hopa Geliyorum Sana... Haydi Kucakla Beni!.. Kucaklaşalım...

01. 08. 2008

Özlem gidermek

* Merhaba, doğacak gün!. . Merhaba, açan her çiçek. . . Merhaba, fındık tanesi ve kurdu. . . Merhaba, gökyüzünde süzülen Atmaca, Doğan, Çaylak ve bütün kuşlar. . . Merhaba, Çergi'deki doğa dostu, Ağustos'ta yerde altın olsa dahi gözü gökyüzü boşluğunda gezinen ve altını dahi göremeyen Atmaca sevdalıları. . . Merhaba, çocukluğum, çocukluk aşkım. . . Benim, gelip kendini kokladığım gibi gömütünde gül koklamamı bekleyen ve hiç ölmemiş olduğunu bildiğim sevgili ilk eşim, can karım Meliha'm. . . Sevgili annem, babam ve bütün geçmişlerim!. . Merhaba, taşına toprağına aşık güzel insanları. . . Merhaba Hemşinlisi, lazı, Kürdü, Çeçeni, Ahbazı, Gürcüsü, Rusu ve dünyanın nersinden olursa olsunlar, Japonu, Korelisi, Hintlisi, Kübalısı, Şililisi, Kanadalısı bütün insanları hepinize candan yürekten merhaba.

*Yıllardır gelemediğim memleketim Hopa'ya geliyorum; bu ayın 08'inde oradayım. Balıklarını izleyeceğim. Fındığından tadacağım. Suyunu içecek yollarında sürteceğim; çocukluğumda yaptığım gibi. Dalını çiçeğini çocuğunu seveceğim memleketimin. . . Eskilerden konuşacak, anılarımı yineleyip, geçmişle günümüzün ayrılıklarını göreceğim oracıkta. Yağmur yağarsa ben geldiğimde ıslak ıslak karşılarsa gün beni, eskisi gibi doyasıya ıslanacağım iliklerime kadar. Şiirlerimde imgelerime yansıyacak bu güzellikler. Fotoğraflarını çekeceğim güzellikleri tuvallerime düşüreceğim burada. Yazdığım yazılarıma yansıyacak bütün güzellikler. Ve hep yayan yürüyeceğim sokaklarında. Denizin batışına dalacak, yıllar öncesinin bakışıyla izleyeceğim güneşin suya gömülüşünü ve öykülerime işlenecek bu güzellikler.

*Bekleyin beni, güzel memleketim ve memleketimin güzel insanları. Sizlere merhaba diyeceğim tezelden.

Karayemişin moru düşünce dudaklarıma işte hayat bu diyeceğim sevdiklerime. . . Biliyorum dolu dolu döndüğümde buraya beynimin içinde güzelliklerle dolu dolu olacak.

* Fazla söze gerek var mı bilmem. Bekle beni güzel Hopa geliyorum sana. . . Haydi kucakla beni!. . Kucaklaşalım. . .

İşte böyle demişti sevgili İlhan Karaman 1 Ağustos 2008'de Hopam. com'daki Halkın Sesi köşesinde.

Daha evvel yazmış olduğum Şengün Güven adlı yazımı okumuş, çok beğenmiş, yakınlarımdan birini arayıp telefonumu öğrenmiş ve beni aramıştı. Telefondaki ses, ilk kez konuşmakta olmama rağmen bana çok tanıdık gelmiş, yazdığım yazı ile ilgili güzel düşüncelerini paylaşmıştı benimle. Adresimi alıp bana imzaladığı üç kitabını gönderdi sevgili İlhan abi. Kitaplarından biri, MÜZE KENTTE ZAMAN VE ÖTESİ, diğer ikisi de, BİR YALNIZ ADAM ve OMAYRA adlı şiir kitapları idi. Daha Sonra internet yoluyla birkaç kez görüntülü olarak görüştük, uzun uzun konuştuk fakat yakından görmek nasip olmadı bu güzel insanı. Beni yazmaya teşvik eden güzel sözleri halâ kulaklarımda dün gibi.

Yukarıdaki duygu dolu yazısını yazdıktan sonra Hopa'ya giden İlhan abi, Karayemişin moru dudaklarına düşemeden, yağmurlarında ıslanamadan, balıklarını izleyemeden, fındığından tadamadan, yeğeninin düğününde eline mikrofonu alıp, güzel yüreğinden süzülen kelimeleri, sevgi dolu sözcükleri söylemek üzereyken aramızdan ayrıldı.

Kaleme aldığı son paragaftaki son cümlesi, son temennisi gerçekleşti sadece:

"Fazla söze gerek var mı bilmem. Bekle beni güzel Hopa geliyorum sana. . . Haydi kucakla beni!. . Kucaklaşalım. . . "

Karayemişin moru dudaklarımıza her düştüğünde, Hopa'mızın yağmurlarında her ıslandığımızda, Fındığını her tadışımızda memleketimizin ve her karşımıza çıkışında fındık kurdunun, seni hatırlayacağız İlhan abi. Şu üç günlük dünyada sevgiyi, hoşgörüyü hayatının merkezine koyabilen, bütün insanları hatta canlıları sözde değil özde kucaklayabilen güzel insan, selam olsun sana. Nur içinde yat, ışıklar içinde uyu.

UZAKLARA

Ne çok ayrılmışlığım oldu

yaşadığım bulunduğum yerlerden

sayısını unuttum yolculuklarımın

yediğim kazıkların unuttum acısını

ne çok anlattım çocuklarıma

sevginin erdemlerini

yaşamın ucunu bırakmamaları için

zakkumlar büyüttüm içimde

zeytin ektim tarlalarıma

taç yaptım defne dallarını

takıldım yaşlı bulutlara uçtum

yağmur oldum kar oldum sonra

şimşek bora fırtına

ırmak oldum sel oldum

kavuştum deryalarıma

hep açtım kapamadım kollarımı

ne çok ayrılmışlığım oldu

yaşadığım delice seviştiğim yerlerden

çetelesini tutmadım ayrılıklarımın

ömrümden çok uzundur gittiğim yollar

ekildim ekin oldum başak başak

sarmaşık oldum sarıldım gövdesine ağaçların

bir de baktım yorulmuşum

zaman hırpalar durur beni

savurur rüzgârlar uzaklara

severim sevgiliye kavuşan yollarımı. . .

Yazan: İLHAN KARAMAN

Ardında bıraktığın derin boşluğu her zaman yüreğimizde hissedeceğimiz sevginle kapatmaya çalışacağız. . .

Saygı ve sevgilerimizle İlhan abi. . .

Saygı ve sevgilerimizle güzel yürekli insan. . .

MURAT GÜVEN

comments powered by Disqus

Hopam.com'un notu: Okuduğunuz köşe yazısı sitemize 25.07.2012 tarihinde Hamdi Murat Güven tarafından girilmiştir. Metnin yazım kurallarına ve etik teamüllere uygunluğu, içeriğinin doğruluğu ve tarafsızlığı Hopam.com tarafından garanti edilmemektedir. Bununla birlikte, köşe yazısı metni veya ilgili diğer materyalleri kısmen ya da tamamen kopyalanması, yayımlanması, uyarlanması, çevirisinin yapılması, değiştirilmesi ve başka yayın organlarında paylaşılması söz konusu yazarın iznine tabidir.